Kada je Florentino Perez ponovo preuzeo dirigentsku palicu u madridskom Realu, "kraljevski klub" je opet krenuo u "lov" na najveće svjetske zvijezde, kakve je ovaj biznismen doveo i prilikom svog prvog mandata. Postavlja se pitanje, odakle Realu toliko novca, a da u priči nema bogatih Rusa ili Arapa?
Za početak, Real je veliki klub, vjerovatno najpoznatiji fudbalski brend na planeti. Nije slučajno da su već posljednje četiri godine na vrhu tabele "Diloitove" liste najbogatijih klubova na svijetu, iako ostvaruju prilično slabe rezultate u Ligi šampiona, što je bio slučaj i ove godine.
Stadion "Santijago Bernabeu" treći je po posjećenosti u Evropi i iako se prihodi od ulaznica ne mogu mjeriti sa onima koje zarađuje Mančester junajted, i dalje je to veliki finansijski prihod. Klupski marketing je veoma agresivan u hvatanju povoljnih marketinških prilika, što uključuje i turneje van Evrope, poput predsezonskih priprema u Kini i Vijetnamu.
Realov ugovor kojim su pokrivena prava na televizijske prenose utakmica domaćih takmičenja je daleko najskuplji na svijetu. Prema onome što su prije nekoliko godina objavili iz samog kluba, sedmogodišnji ugovor koji su potpisali sa agencijom MediaPro vredan je 1,1 milijardu eura. To znači da samo na ime tv prenosa domaćih ligaških utakmica Real godišnje zaradi oko 150 miliona eura, dvostruko više od Mančester junajteda.
Takođe, Realu pomaže i španski poreski zakon, koji je prvobitno zamišljen da bi privukao strane bankare i menadžere, a koji stranim igračima omogućava da u prvih pet godina boravka u Španiji plate tek četvrtinu poreza u odnosu na ono što plaćaju španski državljani. To znači, okvirno govoreći, da bi u slučaju da Kaki posloke odbijanja poreza isplate devet miliona eura sam klub to koštalo godišnje manje od 11 miliona evra, dok bi Mančester junajted za istu platu igraču potrošio godišnje preko 17,5 miliona evra. U pet godina to predstavlja razliku od preko 32 miliona evra.
Na kraju, tu je Realov zakonski status neprofitnog udruženja građana. To znači da ne moraju godišnje generisati preko 30 miliona eura, poput Junajteda da bi finansirali svoje dugove.
Kakve god dugove Real ima, oni su dugovi u lokalnim bankama, od kojih su mnoge pod političkim i društvenim uticajem, da ne bi pravile veliki pritisak na klub. Real je prevelik i prevažan da bi došao u situaciju da ga dugovi pritisnu i onemoguće mu normalno funkcionisanje, što se može desiti drugim klubovima. Realov društveni, politički i ekonomski značaj izdvaja se od svih ostalih klubova na svijetu, osim možda od Barselone, što znači da za njih postoje malo drugačija pravila nego za ostale.
Realova klupska struktura razlikuje se od većine ostalih vrhunskih klubova. Real je jedan od četiri španska kluba, uz Barselonu, Osasunu i Atletik Bilbao, koji je izuzet iz zakona iz 1991. godine, koji je sve ostale klubove prisilio da se pretvore u dioničarska društva. To znači da moraju i redovno da organizuju izbore na kojima se bira rukovodstvo kluba. Predsednik kada bude izabran bira ostatak uprave i raspoređuje svoje ljude na ključne pozicije u klubu.
Šta je potrebno da se postane predsednik Reala?
Da biste uopšte postali kandidat za predsednika Reala morate da budete španski državljanin i član kluba najmanje deset godina. Ono što je ključno, morate da položite depozit u iznosu od 15 odsto od godišnjeg proračuna kluba, ili oko 55 miliona eura. Ovaj novac ne morate imati na računu, dovoljno je da imate banku koja će izdati mjenicu na vaše ime i garantovati za vas. Kad su ovi uslovi ispunjeni, počinje predsjednička kampanja, kao i u slučaju svih drugih izbora, a članovi kluba su na kraju oni koji odlučuju.
Kad je Perez izabran za predsednika, mora li on da finansira klub?
Ne. Ustvari, to mu uopšte nije dozvoljeno zakonom. On jednostavno upravlja klubom. Naravno, Perez je jedan od najbogatijih ljudi u Evropi, sa širokim dijapazonom poslova kojima se bavi. Nema sumnje da može puno da pomogne klubu, posebno kad se radi o odnosima sa bankama i sponzorima, ali ni u kom slučaju ne smoje da finansira klub. Naravno, ne smije ni da ima ni finansijsku korist od kluba.
Kristiano Ronaldo iz Mančester junajteda i Kaka iz italijanskog Milana pristigli su prošlog ljeta u redove "kraljevskoga kluba" u transferima koji su iznosili nevjerovatnih 94, odnosno 65 miliona eura. Ranije su to bili Figo, Zinedin Zidan, Dejvid Bekam...
Ko nam je sljedeći? Mi to jedva ćekamo
